CTCAE i Limfodeplecja w Terapiach CAR-T

Cel badania:

Celem tego badania było porównanie dwóch różnych schematów leczenia przygotowującego (limfodeplecji) przed podaniem innowacyjnej terapii CAR-T w przypadku pacjentów z nawrotowym lub opornym chłoniakiem z dużych komórek B. Badacze chcieli sprawdzić, który schemat – oparty na fludarabinie i cyklofosfamidzie lub na bendamustynie – jest bezpieczniejszy i bardziej skuteczny.

Metodologia:

• Pacjenci: Badanie obejmowało 132 pacjentów z różnych ośrodków w Stanach Zjednoczonych i Europie.
• Schematy leczenia:
  • Grupa 1: Leczenie fludarabiną i cyklofosfamidem.
  • Grupa 2: Leczenie bendamustyną.
  • Obie grupy otrzymały następnie terapię CAR-T.
• Ocena:
  • Skuteczność: Oceniano wskaźnik odpowiedzi na leczenie i czas do progresji choroby, używając skal Ann Arbor w modyfikacji z Lugano.
  • Bezpieczeństwo: Monitorowano działania niepożądane, takie jak zespół uwalniania cytokin (CRS) i neurotoksyczność, oraz wpływ leczenia na układ krwiotwórczy za pomocą skal CTCAE v.5 i ASTCT.

Wyniki:

• Skuteczność: Obie grupy wykazały podobną skuteczność terapii CAR-T.
• Bezpieczeństwo:
  • Fludarabina/cyklofosfamid: Powodował głębszą limfopenię, ale wiązał się z większą częstością i nasileniem działań niepożądanych, w tym toksyczności hematologicznej.
  • Bendamustyna: Wykazała mniej działań niepożądanych, w tym niższy wskaźnik CRS i neurotoksyczności. Pacjenci w tej grupie mieli mniej infekcji i krótszy czas rekonwalescencji.

Wnioski:

Do pracy retrospektywnej można użyć CTCAE v.5. ASTCT, mimo zastosowania w badaniu, wydaje się być nieprzydatna w mniej zaawansowanych placówkach, ze względu na brak terapii komórkowej.

Źródło: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35690221/