Badanie nad temozolomidem (TMZ) w leczeniu pierwotnego chłoniaka ośrodkowego układu nerwowego (PCNSL)

Skala RTOG-EORTC była kluczowym narzędziem w ocenie tolerancji leczenia u pacjentów z PCNSL. W badaniu, które dotyczyło leczenia temozolomidem i radioterapią, skala ta pomogła określić maksymalną tolerowaną dawkę leku przy minimalizacji działań niepożądanych.

Streszczenie badania

Cel:

Celem badania było określenie maksymalnej tolerowanej dawki leku temozolomidu (TMZ) podawanego jednocześnie z radioterapią (RT) u pacjentów z pierwotnym chłoniakiem ośrodkowego układu nerwowego (PCNSL). Badacze chcieli znaleźć optymalne dawkowanie TMZ, które byłoby skuteczne w zwalczaniu nowotworu, ale jednocześnie nie powodowało zbyt silnych działań niepożądanych.

Metody:

• Pacjenci: W badaniu uczestniczyli dorośli pacjenci z nowo zdiagnozowanym PCNSL.
• Leczenie: Pacjenci otrzymywali intensywną chemioterapię metotreksatem, a następnie chemioradioterapię, przy czym dawka TMZ była stopniowo zwiększana.
• Ocena: Oceniano tolerancję leczenia (ostre toksyczności wątrobowe, nerkowe, mózgowe i hematologiczne związane z chemioradioterapią szacowano przy użyciu skali RTOG-EORTC). Ostrą toksyczność zdefiniowano jako każde zdarzenie niepożądane występujące pomiędzy początkiem a 90. dniem po zakończeniu radioterapii. Późną toksyczność oceniano przy użyciu skali RTOG-EORTC i MMSE. Skuteczność leczenia określano przy użyciu kryteriów PSNCL oraz oceniano przeżycie pacjentów.

Wyniki:

• Tolerancja: Dawka 75 mg/m² TMZ podawana jednocześnie z radioterapią okazała się dobrze tolerowana przez pacjentów. Nie zaobserwowano poważnych działań niepożądanych zagrażających życiu.
• Skuteczność: Wstępne wyniki wskazują na wysoką skuteczność zastosowanego schematu leczenia. Większość pacjentów osiągnęła całkowitą lub częściową remisję choroby.

Wnioski:

• Badanie pilotażowe: Badanie miało charakter pilotażowy, co oznacza, że uczestniczyła w nim niewielka grupa pacjentów.
• Ocena skali: Skala RTOG-EORTC nadaje się do oceny toksyczności w różnych narządach, jednak problem może stanowić brak odpowiednich danych w dokumentacji pacjentów, co może utrudniać jej szerokie zastosowanie w onkologii.

Źródło: https://doi.org/10.1007/s00277-020-04220-1